20 yaş dişleri nedir? Ne zaman oluşur? Hangi durumlarda alınması gerekir?

20 yaş dişleri toplumun büyük çoğunluğunda problem yaratan ve endişe uyandıran bir konudur. Bunun nedeni 20 yaş dişlerinin ağızda en son süren dişler olmasıdır. Diğer dişlerin çenede yerlerini alması nedeniyle ya normal pozisyonlarının dışında sürerler ya da diş eti ve/veya kemiğin altında kalırlar. 20 yaş dişlerinde çürük veya başka bir problemin oluşması pozisyonlarından dolayı kişilerin o bölgeleri iyi fırçalayamamalarından kaynaklanır.

Ancak 20 yaş dişlerindeki sıkıntıların giderilmesi veya çekilmesi düşünüldüğü kadar zor bir tedavi değildir. Bu dişler ağızda sürmüşse çekimleri basit bir anestezi altında sıradan bir diş çekimi şeklinde yapılabilir. Eğer gömük kalmışsa yine basit bir anestezi eşliğinde küçük bir operasyonla çekimleri gerçekleştirilir.

20 yaş dişleri hangi durumlarda alınmalı?

Bölgenin temizliğine engel oluyorsa ve çürük oluşum riskini arttırıyorsa
Çevre yumuşak dokularda çiğneme esnasında travma (yara) oluşturuyorsa
İltihap oluşturuyorsa (Ağrı, yüzde şişlik, ateş)
Gömük kaldıkları için çene kemiğine ve diğer dişlere baskı yapıyorlarsa
Ağız kokusuna neden olduklarında
Gömülü kalmaları nedeniyle çene kemiğinde kist oluşumuna risk teşkil ediyorsa

Dişler Neden Gömük Kalırlar?

Uzun süren iltihapların dişin üzerindeki mukozayı kalınlaştırması
Komşu dişlerin baskısı
Kemiğin çok yoğun olması
Anormal pozisyonlar
Çenede yer darlığı
Daimi dişlerin etrafında fazladan diş veya kistik oluşumların bulunması
Çene kemiğinde enfeksiyonlar
Süt dişlerinin gereğinden fazla ağızda kalması
Süt dişlerinin vaktinden önce kaybı
Genetik nedenler
Radyografik Değerlendirme

Gömülü dişin şeklinin, komşu anatomik boşluklara yakınlığının ve etrafında bir patolojik durumun olup olmadığının tespiti için radyografik değerlendirme gereklidir. Radyografik değerlendirme için periapikal, okluzal ve panoramik radyografiler kullanılmaktadır.

Apikal Rezeksiyon:

Dişlerin köklerinin ucunda oluşan iltihap dokusunun (kanal tedavisi ile tedavi edilemediği durumlarda) cerrahi bir işlemle uzaklaştırılmasıdır. Kanal tedavisinin seanslarının çok uzun tutulması gerektiği durumlarda da direk bir yöntem olması dolayısıyla tercih edilir.